Śnieżka 1602 m n.p.m. - Skalny Stół 1282 m n.p.m.

Śnieżka to najwyższy szczyt w Karkonoszach i jednocześnie w całych Sudetach, a także najwyższy szczyt Czech. Z jej szczytu rozciąga się wspaniała panorama. Jest to też miejsce, gdzie występują rzadkie zjawiska przyrodnicze jak widmo Brockenu czy ognie św. Elma. 

Śnieżka od wieków cieszyła się popularnością. Pierwsze wejście na Śnieżkę o którym mówią zapiski miało miejsce w 1465 roku. Dokonał tego czeski mieszczanin z Benatek nad Jizerou. w tamtych czasach wyprawa tego typu wymagała zapewne długich przygotowań i trudu wędrówki przez gęste bory porastające zbocza oraz nieprzerwany ciąg kosodrzewiny. Minęły długie wieki zanim dokonano zimowego wejścia na Śnieżkę. Pierwsze o jakim wiemy z ksiąg pamiątkowych pozostawionych w Hampelbaude (Obecna Strzecha Akademicka - jedno z najstarszych schronisk Karkonoskich) dokonano 17 stycznia 1806 roku, a śmiałkiem był książę Ferdynand von Ruppersberg z Marburgu w Hesji. Od XVII wieku do dziś tłumy szturmują ją w dzień i w nocy. Sam mam pomysł zdobycia szczytu zimą oraz wejście nocne. 

W 1563–1566 roku dokonano pierwszego pomiaru wysokości Śnieżki. Choć otrzymany wynik 2000 metrów był błędny, to dał podstawę do utrzymywania przez długi czas, że jest to jedna z najwyższych gór Europy. Z wysokością zawsze były problemy. Według pomiarów polskich góra ma 1602 m ale najnowsze pomiary czeskie podają 1603 m n.p.m. Pierwsze systematyczne obserwacje meteorologiczne zapoczątkowano na Śnieżce w 1880 roku, w schronisku. Dla ich kontynuowania wybudowano, w 1900 roku obserwatorium. Była to najdroższa inwestycja w ówczesnej Europie. Dopiero w 1905 roku powstała pierwsza droga na szczyt Śnieżki. Po wojnie pojawiły się plany budowy nowego obserwatorium. Jednym z wcześniejszych pomysłów było wybudowanie potężnego wielopiętrowego obiektu zajmującego większą część polskiej strony Śnieżki. W obiekcie tym miały znajdować się laboratoria i pracownie Obserwatorium, wielopoziomowa restauracja, hotel i olbrzymie hangary do stacjonowania ratraków. Ostatecznie powstał znacznie mniejszy ale bardziej oryginalny projekt trzech połączonych ze sobą talerzy. 

Śnieżka już przed wiekami miała znaczenie symboliczne dla miejscowej ludności i była traktowana jako miejsce kultu. W  1681 roku wybudowano na jej szczycie kapliczkę pod wezwaniem św. Wawrzyńca, gdzie co roku w dniu patrona (10 sierpnia) odbywa się msza święta. Sam pomysł postawienia w tym miejscu kaplicy był związany z podkreśleniem praw do tych ziem dla rodu Schaffgotschów.

Na Śnieżce istniały schroniska. Pierwszy taki obiekt wybudowano już w 1850 roku. Adaptacja Kaplicy na potrzeby noclegowe przestała już wystarczać. 1862 roku wybudowano schronisko, które funkcjonowało do 1967 roku. W budynku tym od 1872 r. mieściła się najwyżej położona w Prusach agencja pocztowa. Z tym miejscem wiązane jest pojawienie się pierwszej na świecie widokówki, wydanej w 1873 r. Drugie schronisko funkcjonowało do lat 80 XX wieku. 

Na początku lat 50 na szczycie Śnieżki stało osiem budowli różnej wielkości i kształtu. Całość z uwagi na ograniczoną powierzchnię wyglądała jak małe miasteczko. Obecnie na Śnieżce mamy pięć obiektów. Obserwatorium Meteorologiczne, Kapliczkę Św. Wawrzyńca, Pocztę Czeską, Czeski punkt Geodezyjny i górną stację wyciągu Czeskiego.

W czasie II wojny światowej Śnieżka pełniła niezwykle ważną rolę. Niemcy mieli na szczycie stację radiową lotnictwa, która pełniła również funkcje przekaźnikowe i posiadała bezpośrednią łączność z główną kwaterą Hitlera. Załoga wojskowa obsadziła schroniska. 

Śnieżka jako góra graniczna dzieliła narody polskie i czeskie. Granica przez wiele lat była zamknięta, a były okresy kiedy to rozdzielała ją na szczycie lina. Nawet zbliżenie się do niej z jednej i drugiej strony groziło aresztem, albo przymusowymi pracami. Dopiero w latach 70-tych za sprawą podpisania konwencji o "małym ruchu przygranicznym" możliwe było poruszanie się po szlaku granicznym tak zwanej Drodze Przyjaźni Polsko-Czechosłowackiej. O przyjaźni ciężko było mówić skoro droga ta była pilnowana skrzętnie przez wojsko pochowane w kosodrzewinie. Sam byłem kontrolowany wielokrotnie w tych mrocznych czasach. Dziś na tej trasie z Przełęczy Okraj, przez Skalny Stół - zaliczany do Sudeckiego Włóczykija, wiedzie wyremontowany szlak, a turyści pozdrawiają się uśmiechnięci. Trasa długa, widokowa, o zmiennej "nawierzchni", szczególnie schodząc ze Śnieżki po stronie czeskiej. Na górze zmienne warunki atmosferyczne, tylko kilka ławek do siedzenia. Bar w Obserwatorium od dawna nieczynny. W tym miejscu powinna powstać restauracja, a nie bar, który cieszył się złą opinia. 

Relacja foto - Śnieżka, Skalny Stół